ΟΙ 10 ΠΙΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ [ΠΡΟΣΟΧΗ: Το άρθρο περιέχει σκληρές εικόνες]

! [ΠΡΟΣΟΧΗ: Το άρθρο περιέχει σκληρές εικόνες]

Η εκτέλεση εγκληματιών αλλά και πολιτικών αντιπάλων έχει χρησιμοποιηθεί από σχεδόν όλες τις κοινωνίες, τόσο για την τιμωρία του εγκλήματος όσο και για την καταστολή κάποιας πολιτικής διαφωνίας. Σήμερα η θανατική ποινή εφαρμόζεται σε μερικές κοινωνίες και κυρίως για εγκλήματα όπως φόνο,κατασκοπία και προδοσία. Σε ορισμένες χώρες βέβαια, σεξουαλικά εγκλήματα, όπως ο βιασμός, η μοιχεία, αιμομιξία και ο σοδομισμός, τιμωρούνται με θάνατο. Όποιο και αν ήταν το έγκλημα όμως, συνεχώς δημιουργούνταν νέοι και πιο βασανιστικοί τρόποι εκτέλεσεις. Οι 10 πιο απάνθρωποι είναι αυτοί που θα δείτε παρακάτω:

10. Στραγγαλισμός

Το κολάρο στραγγαλισμού είναι μια συσκευή που στραγγαλίζει αργά και βασανιστικά το άτομο στο οποίο εφαρμόζεται αφού σπάει το λαιμό του. Η συσκευή αυτή δημιουργήθηκε στην Ισπανία και εφαρμοζόταν μέχρι να τεθεί εκτός νόμου το 1978 με την κατάργηση της θανατικής ποινής στη χώρα αυτή. Συνήθως αποτελούνταν από ένα κάθισμα στο οποίο ο άνθρωπος που καθόταν ήταν ακινητοποιημένος, ενώ ο δήμιος γυρνώντας το μέταλλο έσφιγγε το λαιμό του, μέχρι να πεθάνει. Η τελευταία εκτέλεση από κολάρο στραγγαλισμού στην Ισπανία ήταν του José Luis Cerveto τον Οκτώβριο του 1977 ο οποίος είχε καταδικαστεί για διπλό φόνο.

9. "Οι βάρκες" / scaphism

Το scaphism ήταν αρχαία περσική μέθοδος θανάτου που είχε σχεδιασθεί για την επιβολή μαρτυρικού θανάτου. Ο άνθρωπος ξεγυμνωνόταν και στερεωνόταν ξαπλωμένος πάνω στη βάρκα έτσι ώστε να μην μπορεί να κουνηθεί καθόλου. Τον υποχρέωναν να καταπιεί γάλα και μέλι, μέχρι να έχει διάρροια. Υστερα του έριχναν μέλι στο σώμα του για να προσελκύει έντομα. Τότε άφηναν τον κατάδικο να επιπλέει με τη βάρκα σε μια στάσιμη λίμνη ή να εκτεθεί στον ήλιο. Τα κόπρανά του θα προσελκούσαν ακόμα περισσότερα έντομα τα οποία θα έτρωγαν τη σάρκα του ανθρώπου αφού και ο ίδιος δε θα μπορούσε να αντιδράσει. Σε κάποιες περιπτώσεις προκειμένου ο θάνατος να είναι πιο βασανιστικός έκαναν το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά επι μέρες μέχρι το σώμα του να έχει φαγωθεί σε μεγάλο βαθμό και η δίψα και η πείνα του ανθρώπου να είναι τόση που να μην λυτρώνει το άτομο ούτε με τον θάνατο. Ο θάνατος, όταν αυτός τελικά συνέβαινε, τις περισσότερες φορές οφειλόταν σε έναν συνδυασμό αφυδάτωσης, της πείνας και σηπτικού σοκ.

8. Εκδορά
Εκδορά είναι η αφαίρεση του δέρματος από το σώμα. Όπως ένα ζώο που το γδέρνουν στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την ανθρώπινη κατανάλωση, ή τη γούνα του, κάπως έτσι έκαναν και στους ανθρώπους. Η εκδορά των ανθρώπων είχε χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος βασανιστηρίων και εκτέλεσης κυρίως από τους Ασσυρίους και τη δυναστεία των Μινγκ.

7. Κομμάτιασμα

Επίσης γνωστό ως αργό τεμάχισμα, ήταν αποκλειστικά για τα εγκλήματα που θεωρούνται ιδιαίτερα σοβαρά, όπως η προδοσία και η δολοφονία γονέων. Ήταν μια μορφή εκτέλεσης που χρησιμοποιήθηκε στην Κίνα από το 900 μ.Χ. μέχρι την κατάργησή του το 1905. Το άτομο δενόταν σε ένα ξύλινο πλαίσιο, συνήθως σε δημόσιο χώρο και σιγά σιγά οι εκτελεστές, έκοβαν τη σάρκα του εγκληματία σε πολλές φέτες.. Πολλές φορές, μετά το θάνατο ακολουθούσε αφαίρεση των άκρων του νεκρού. Η τιμωρία λοιπόν εδώ, χωρίζεται σε τρεις μορφές: ως μορφή δημόσιας ταπείνωσης, ως ένας αργός και παρατεταμένος θάνατος, και ως τιμωρία μετά τον θάνατον.

6. Ο τροχός

Ονομάζεται αλλιώς και τροχός Catherine.
Ήταν μια συσκευή βασανιστηρίων που χρησιμοποιήθηκε για τη θανατική ποινή κυρίως κατά τον Μεσαίωνα στη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Δανία, τη Σουηδία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και άλλες χώρες. Ο τροχός ήταν συνήθως ένας μεγάλος ξύλινος τροχός βαγονιού με πολλές ακτίνες. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο καταδικος ήταν δεμένος με τον τροχό καθώς τον ξυλοκοπούσαν με σίδερο, ξύλο ή ρόπαλο.

5. Μπρούτζινος ταύρος

Ταύρος της Σικελίας ή αλλιώς μπρούτζινος ταύρος είναι μια συσκευή εκτέλεσης που σχεδιάστηκε στην αρχαία Ελλάδα. Το καταδικασμένο άτομο έμπαινε μέσα σε ένα κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από ορείχαλκο ταύρο ενώ από κάτω υπήρχε αναμένη φωτιά. Όσο περνούσε η ώρα ο ταύρος απο ορείχαλκο ζεσταινόταν το ίδιο και η σάρκα του ανθρώπου που ήταν μέσα σε αυτόν έως ότου να ψξθεί ζωντανός. Το κεφάλι του ταύρου σχεδιάστηκε με ένα πολύπλοκο σύστημα σωλήνων έτσι ώστε κραυγές του ανθρώπου που καιγόταν να μετατρέπονται σε ήχους, όπως ένας ταύρος που μουγκρίζει. Λέγεται επίσης ότι όταν ο ταύρος ξανα άνοιγε, τα καμένα οστά του ανθρώπου έλαμπαν σαν κοσμήματα και τα έβαζαν σε βραχιόλια.

4. Εκσπλαχνισμός

Εκσπλαχνισμός είναι η αφαίρεση μέρους ή του συνόλου των ζωτικών οργάνων, συνήθως από την κοιλιά. Στην ιστορία έχει χρησιμοποιηθεί ως μια σοβαρή μορφή της θανατικής ποινής. Το τελευταίο όργανο που επρέπε να αφαιρεθεί ήταν πάντα η καρδιά και οι πνεύμονες, έτσι ώστε να κρατάνε τον κατάδικο στη ζωή (και στον πόνο), όσο το δυνατόν περισσότερο.

3. Βρασμός

Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιήθηκε στη Ρωσία και την Ευρώπη πριν από 3000 χρόνια. Το άτομο έμπαινε σε ένα μεγάλο καζάνι γεμάτο με νερό, λάδι, πίσσα, ζωικό λίπος ή ακόμα και λιωμένο μολύβι ενώ από κάτω φυσικά φωτιά. Είναι από τους πιο αργούς και επίπονους τρόπους θανάτωσης. Κάποιες φορές πρώτα έβραζαν το μίγμα και μετά έριχναν μέσα τον άνθρωπο (συνήθως πρώτα έριχναν το κεφάλι του) ενώ άλλες φορές για να επιταχύνουν το θάνατο τον γάντζωναν με ένα μεγάλο γάντζο και μετά τον έριχναν. Υπήχαν φορές που έριχναν ανθρώπους και σε λάδι που τηγανιζόταν.

2. Ανασκολόπιση

Τώρα εδώ είναι ίσως η πιο οδυνηρή μέθοδο θανάτωσης. Στην ανασκολόπιση ένα κοντάρι διαπερνά το σώμα.Ουσιαστικά σούβλιζαν τους ανθρώπους αφού τα κοντάρια έμπαιναν από τη μία πλευρά του σώματος και έβγαιναν από την άλλη. Η διείσδυση του κονταριού γινόταν μέσω των πλευρών, μέσω του ορθού, μέσω του κόλπου, ή μέσω του στόματος. Αυτή η μέθοδος οδηγεί σε ένα οδυνηρό θάνατο,που μπορεί να κρατήσει και ημέρες. Αρκετές φορές οι εκτελεστές έκλειναν τις πληγές του ατόμου στο οποίο εφαρμοζόταν η ποινή για να μην χάνει αίμα και συνεπώς να κρατήσει περισσότερο αυτό το μαρτύριο.

1. Σχέδιο και τεμαχισμός (Drawing and Quartering)

Ήταν μια θεαματική φρικιαστική και 

δημόσια μορφή βασανιστηρίου και εκτελέσης και προοριζόταν μόνο για το πιο σοβαρό έγκλημα, το οποίο κρίθηκε πιο αποτρόπαιο από την ανθρωποκτονία και άλλα αδικήματα κεφαλαίου...την έσχατη προδοσία και εφαρμοζόταν μόνο σε άνδρες. Οι γυναίκες που βρέθηκαν ένοχες για προδοσία καταδικάστηκαν καιγόταν ζωντανές μέχρι το 1790, ενώ μετά το 1970 τις κρεμούσαν. Πρώτα ο κατάδικος σερνόταν με ένα εμπόδιο (ένα ξύλινο πλαίσιο) στον τόπο της εκτέλεσης και μετά τον κρεμούσαν για λίγη ώρα ή μέχρι να πεθάνει. Μετά από αυτό του έκαναν ανασκολόπιση και τον ευνούχιζαν. Τέλος έκοβαν το σώμα από το κεφάλι,το χώρίζαν σε τέσσερα μέρη και έβαζαν τα μέρη του σώματος σε σημεία της πόλης (για παραδειγματισμό).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Παράξενα