Τέτοιες ώρες δεν είναι για πολλά-πολλά λόγια. Οταν ένα 24χρονο παλικάρι χάνει τη ζωή του με έναν τόσο τραγικό τρόπο, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συλλυπηθείς τους δικούς του ανθρώπους και να προσευχηθείς για τη ψυχή του. Δυστυχώς, ο Ψηλός δεν είναι πια ανάμεσά μας. Εφυγε για να συναντήσει τον Σόγια Τομισάβα, τον Νταϊτζίρο Κάτο και την υπόλοιπη παρέα των αδικοχαμένων αναβατών εκεί ψηλά, στους ουρανούς.
Ενα παιδί που όταν έκανε ντεμπούτο στο MotoGP, πολλοί τον έβλεπαν ως τον μελλοντικό διάδοχο του Βαλεντίνο Ρόσι για να εκπροσωπεί επάξια τα εθνικά χρώματα της Ιταλίας στα χρόνια που θα έρθουν.
Τελικά η μοίρα τού επεφύλασσε διαφορετική πορεία. Στον 2ο γύρο του αγώνα στην Μαλαισία, έπεσε για τελευταία φορά από τη μοτοσικλέτα του, στο διάβα δύο συναθλητών του, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να είχαν κάνει τίποτα για να τον αποφύγουν.
Κατά τραγική ειρωνεία, ο ένας από αυτούς ήταν ο φίλος του, ο Ρόσι. Ο άνθρωπος που τόσο πολύ τον στήριξε ακόμα και όταν δεχόταν ομαδικά πυρά από άλλους αναβάτες νωρίτερα μέσα τη σεζόν, με επικρίσεις για το ριψοκίνδυνο στιλ οδήγησής του στις μονομαχίες μέσα τις πίστα.
Μία τέτοια μονομαχία, απέβη τελικά μοιραία. Μια μάχη για μια θέση σε έναν αγώνα, κατέληξε να γίνει μια μάχη για την ίδια του τη ζωή. Και σε αυτή, δεν ήταν δυνατόν να βγει νικητής.
Η τελευταία εικόνα που μένει, είναι του άψυχου κορμιού του να κείτεται στη μέση της πίστας, με το κράνος να έχει βγει από το κεφάλι του.
Το μυαλό όσων παρακολουθούσαν την κούρσα πήγε αμέσως στο χειρότερο. Η επιβεβαίωση ήρθε απλώς ορισμένα λεπτά αργότερα.
Ενα τελευταίο χειροκρότημα και ένα τελευταίο δάκρυ για τον Ψηλό. Ολη η Ιταλία, όλοι οι άνθρωποι του μηχανοκίνητου αθλητισμού και όλος ο φίλαθλος κόσμος θρηνεί για τον χαμό του.
Ο Marco Simoncelli γεννήθηκε στην Cattolica της Ιταλίας στις 20 Ιανουαρίου 1987 και ήταν ένας από τους σπουδαιότερους ανερχόμενους αστέρες του MotoGP. Ήταν πρωταγωνιστής για τρία χρόνια στην κατηγορία των 125 κ.εκ. και το 2006 ανέβηκε στα 250 κ.εκ. με τη Gilera, κατακτώντας το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2008.
Το 2010 έκανε την πρώτη του χρονιά στην κορυφαία κατηγορία του MotoGP, με τη Gresini Honda. Αν και ξεκίνησε επιφυλακτικά, σταδιακά ανέβαζε το ρυθμό του και φέτος εκμεταλλεύτηκε πλήρως την εργοστασιακών προδιαγραφών Honda RC212V που του έδωσε το ιαπωνικό εργοστάσιο.
Κατέκτησε τις pole positions για τα MotoGP Καταλονίας και Ολλανδίας και ήταν συχνά ταχύτερος στις ελεύθερες δοκιμές των αγώνων. Στα τελευταία Grands Prix έδειχνε σαφή σημάδια αγωνιστικής ωριμότητας, αποφεύγοντας τα ατυχήματα και ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στο βάθρο της κατηγορίας στην Τσεχία.
Στον προηγούμενο αγώνα, της Αυστραλίας, ο Ιταλός κατέκτησε το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του στο MotoGP, τη 2η θέση. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε ανακοινωθεί η επέκταση του συμβολαίου του με τη Gresini Honda για το 2012, οπότε θα εξακολουθούσε να οδηγεί μια μοτοσικλέτα εργοστασιακών προδιαγραφών.
Ενα παιδί που όταν έκανε ντεμπούτο στο MotoGP, πολλοί τον έβλεπαν ως τον μελλοντικό διάδοχο του Βαλεντίνο Ρόσι για να εκπροσωπεί επάξια τα εθνικά χρώματα της Ιταλίας στα χρόνια που θα έρθουν.
Τελικά η μοίρα τού επεφύλασσε διαφορετική πορεία. Στον 2ο γύρο του αγώνα στην Μαλαισία, έπεσε για τελευταία φορά από τη μοτοσικλέτα του, στο διάβα δύο συναθλητών του, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να είχαν κάνει τίποτα για να τον αποφύγουν.
Κατά τραγική ειρωνεία, ο ένας από αυτούς ήταν ο φίλος του, ο Ρόσι. Ο άνθρωπος που τόσο πολύ τον στήριξε ακόμα και όταν δεχόταν ομαδικά πυρά από άλλους αναβάτες νωρίτερα μέσα τη σεζόν, με επικρίσεις για το ριψοκίνδυνο στιλ οδήγησής του στις μονομαχίες μέσα τις πίστα.
Μία τέτοια μονομαχία, απέβη τελικά μοιραία. Μια μάχη για μια θέση σε έναν αγώνα, κατέληξε να γίνει μια μάχη για την ίδια του τη ζωή. Και σε αυτή, δεν ήταν δυνατόν να βγει νικητής.
Η τελευταία εικόνα που μένει, είναι του άψυχου κορμιού του να κείτεται στη μέση της πίστας, με το κράνος να έχει βγει από το κεφάλι του.
Το μυαλό όσων παρακολουθούσαν την κούρσα πήγε αμέσως στο χειρότερο. Η επιβεβαίωση ήρθε απλώς ορισμένα λεπτά αργότερα.
Ενα τελευταίο χειροκρότημα και ένα τελευταίο δάκρυ για τον Ψηλό. Ολη η Ιταλία, όλοι οι άνθρωποι του μηχανοκίνητου αθλητισμού και όλος ο φίλαθλος κόσμος θρηνεί για τον χαμό του.
Το 2010 έκανε την πρώτη του χρονιά στην κορυφαία κατηγορία του MotoGP, με τη Gresini Honda. Αν και ξεκίνησε επιφυλακτικά, σταδιακά ανέβαζε το ρυθμό του και φέτος εκμεταλλεύτηκε πλήρως την εργοστασιακών προδιαγραφών Honda RC212V που του έδωσε το ιαπωνικό εργοστάσιο.
Κατέκτησε τις pole positions για τα MotoGP Καταλονίας και Ολλανδίας και ήταν συχνά ταχύτερος στις ελεύθερες δοκιμές των αγώνων. Στα τελευταία Grands Prix έδειχνε σαφή σημάδια αγωνιστικής ωριμότητας, αποφεύγοντας τα ατυχήματα και ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στο βάθρο της κατηγορίας στην Τσεχία.
Στον προηγούμενο αγώνα, της Αυστραλίας, ο Ιταλός κατέκτησε το καλύτερο αποτέλεσμα της καριέρας του στο MotoGP, τη 2η θέση. Λίγες μέρες νωρίτερα είχε ανακοινωθεί η επέκταση του συμβολαίου του με τη Gresini Honda για το 2012, οπότε θα εξακολουθούσε να οδηγεί μια μοτοσικλέτα εργοστασιακών προδιαγραφών.
πηγές
sport.gr
sport.gr
in.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου